Fotografija Pedra Sekelija [1]/Flickr [2](CC BY-SA 2.0 [3])
Ova priča je prvobitno objavljena na Periodismo de Barrio [4] i ponovo se objavljuje na stranici Globalnih glasova prema ugovoru o partnerstvu.
Američki Stejt department je 16. maja najavio [5] niz mera za „podršku kubanskom narodu, tako što im pruža dodatne alate za život bez ugnjetavanja kubanske vlade i traženje većih ekonomskih mogućnosti“.
Saopštenje je usledilo skoro mesec dana nakon nastavka [6] polugodišnjih pregovora o imigraciji između dve zemlje i ponovnog otvaranja američkog konzularnog odeljenja u Havani za obradu zahteva za vizu na ograničenoj osnovi.
Periodismo de Barrio na nekoliko pitanja kako bi razumeo promene učinjene u poslednjih mesec dana u politici SAD prema Kubi.
Koje su nove mere koje je usvojila Bajdenova administracija?
Kako se navodi u saopštenju Stejt departmenta, akcije imaju za cilj da podrže Kubance u njihovim težnjama za slobodom i boljim ekonomskim mogućnostima i uključuju povećanje konzularnih usluga, obradu viza i nastavak Programa spajanja porodice, koji je suspendovan decembra 2018., za vreme predsedavanja Donalda Trampa.
Takođe podstiče rast kubanskog privatnog sektora kroz američke internet usluge, aplikacije i platforme za e-trgovinu, kao i da podržava interakciju između kubanskih preduzetnika i američkih preduzeća stvaranjem novih načina za vršenje elektronskih plaćanja i povećanjem pristupa trgovini i mikro-finansiranje.
Slično tome, SAD su eliminisale [7] ograničenje od 1.000 američkih dolara po kvartalu za porodične doznake i saopštile da će nastaviti da podržavaju doznake kubanskim preduzetnicima kako bi promovisale širenje njihovog poslovanja. Vlada SAD će takođe olakšati porodicama posete rođacima na Kubi i ovlašćenim licima da prisustvuju sastancima i sprovode istraživanja na ostrvu.
O kojim temama se razgovaralo tokom razgovora o imigraciji?
21. aprila 2022. godine, prvi put posle četiri godine, sastali su se predstavnici vlada Kube i Sjedinjenih Država da razgovaraju [6] o primeni Sporazuma o migracijama koje su potpisale obe zemlje. Ovi sastanci su održavani dva puta godišnje od 1990-ih dok ih Trampova administracija nije suspendovala 2018.
Trendovi migracija, mehanizmi za rešavanje neregularnih migracija, povratak i repatrijacija građana, kao i uloge ambasada bili su među pitanjima koja su razmatrana [8] u aprilu. Dijalog je imao za cilj promovisanje legalne, uredne i bezbedne migracije između dve zemlje.
Bajdenove nove mere i nastavak pregovora o imigraciji mogu se tumačiti kao strategija za smanjenje broja migranata koji pokušavaju da ilegalno uđu u zemlju, posebno ako se analiziraju u kontekstu sastanaka sa liderima drugih zemalja u regionu, poput Meksika [9] i Paname [10], da razgovaraju o tom pitanju.
Šta kažu sporazumi o migraciji između SAD i Kube?
Migracioni sporazumi između Kube i Sjedinjenih Država obuhvataju bilateralne sporazume potpisane 1984, 1994, 1995. i 2017. godine.
Sporazum iz 1984. došao je kao rezultat razgovora između dve vlade nakon masovnog egzodusa [11] kroz luku Mariel. Kuba je pristala da prihvati povratak 2.746 migranata koji su napustili zemlju tokom krize, a koji su u Sjedinjenim Državama označeni kao kriminalci i mentalno bolesni pacijenti.
Sporazumi iz 1994. i 1995. pokrenuti su talasom migracija iz 1994. godine, poznatim kao „Rafter kriza [12]“, tokom kojeg je okoy 30.000 Kubanaca [13] otišlo morem u Sjedinjene Države.
Ovi razgovori su doveli do garancije vlade SAD za izdavanje [13] najmanje 20.000 viza godišnje. U maju 1995. godine, SAD i Kuba su potpisale [14] još jedan dokument kojim je utvrđeno da će Kubanci presretnuti na moru ili koji su ilegalno ušli u pomorsku bazu Gvantanamo biti vraćeni na Kubu, dok se kubanska vlada obavezala da neće biti krivično gonjeni niti kažnjeni za pokušaj da napuste zemlja ilegalno.
Oba sporazuma dovela su do uvođenja politike „mokro stopalo, suvo stopalo [15]” koja je predviđala da će kubanski migranti, ako budu presretnuti na moru, biti vraćeni na Kubu, a ako uspeju da stignu do kopna, smeju da ostanu u Sjedinjenim Državama.
Izjava iz 2017. godine [16] potpisana tokom Obaminih poslednjih dana u Beloj kući okončala je ovu politiku, kao i kubanski program dozvola za medicinske stručnjake [17], nastao 2009. za vreme administracije Džordža V. Buša koji je dozvoljavao ulazak medicinskog osoblja koje radi ili studira u trećoj zemlji i pod upravom kubanske vlade, u SAD.
U kojoj meri se povećala neregularna migracija sa Kube u Sjedinjene Države?
Služba za državljanstvo i imigraciju SAD (USCIS) je 10. decembra 2018. trajno zatvorila [18] svoju terensku kancelariju u Havani, koja je skoro u potpunosti suspendovala usluge izdavanja viza od decembra 2017, kao rezultat takozvanog „Havanskog sindroma [19].”
Takođe 2018. Trampova administracija suspendovala je sprovođenje sporazuma o imigraciji između dve nacije i Programa za ponovno ujedinjenje porodice [20]. Zatvaranje legalnih kanala za podnošenje zahteva za vize za Sjedinjene Države, zajedno sa pogoršanjem ekonomskih uslova [21] na ostrvu, izazvalo je povećanje iregularnih migracija u Sjedinjene Države.
Od tada je legalna migracija u Sjedinjene Države opala za 90 odsto, navodi se u članku [22] koji je objavio Kvinsi institut. Samo tokom 2020. godine, američka carinska i granična zaštita pronašla je više od 14.000 Kubanaca koji su pokušali da uđu u zemlju bez dozvole. Do 2021. broj je porastao na 39.303, au prvim mesecima 2022. na 79.835, izvještava Institut Kuinci.
Prema podacima [23] Trac Immigration-a, 83.478 Kubanaca je čekalo odgovor na svoj zahtev za azil u Sjedinjenim Državama od aprila 2022. Ova cifra predstavlja najviši nivo u istoriji, sa više nego duplo više od ukupnog broja nerešenih slučajeva registrovanih 2021. godine.
Nerešeni zahtevi za azil Kubanaca u Sjedinjenim Državama od 2010. do aprila 2022. (Izvor: Sastavio Periodismo de Barrio sa podacima Trac Immigration-a).
Od aprila 2022., najveći broj slučajeva bio je u državi Florida, sa 60,1 odsto od ukupnog broja, a zatim slede Teksas (20,8 odsto) i Tenesi (3,8 odsto). Država sa najmanje slučajeva bio je Portoriko, sa samo 0,02 odsto.
Nerešeni zahtevi za azil Kubanaca u Sjedinjenim Državama po državama (Izvor: Predstavlja Periodismo de Barrio sa podacima Trac Immigration-a).
Za razliku od masovnih egzodusa 1980-ih i 1990-ih, Kubanci su poslednjih godina izabrali da uđu u Sjedinjene Države kopnom, a ne morem. Ukidanje viza [24] od strane vlade Nikaragve u novembru 2021. omogućilo im je da otputuju u Nikaragvu, a zatim nastave kopnenim putem do južne granice Sjedinjenih Država.
Članak [25] u Vašington Postu objašnjava da većina migranata ulazi kroz Jumu u Arizoni, gde postoje rupe u graničnoj ogradi, ili kroz Del Rio u Teksasu, gde prelaze plitki deo reke Rio Grande.