Afričko poreklo Venecuele snažno se može osetiti u muzici i kulturi obalne regije ove zemlje. Tradicija je velika i izražava se u različitim oblicima. Kao takva, uz svaki udarac u venecuelanski bubanj, oseća se veza sa obalom, plažom, santeríjom [1], njihovim proslavama i plesovima. Postoje različiti oblici izražavanja, a svaki od njih ima svoje karakteristike.
Društvene web stranice za umrežavanje imaju važnu ulogu i pomažu da se više upoznamo s festivalima bubnjeva. Stranice gradjanskih medija, posebno YouTube, su postavile razne video snimke muzike i plesa koji se izvode tokom raznih događaja kao što su porodična slavlja, državne proslave ili vikendi provedeni na plaži. Sledi nekoliko primera:
U videu pod nazivom ‘Afro-stanovnici Venecuele’, unique5589 [2] objašnjava poreklo nekih afričkih uticaja u Latinskoj Americi, a to je jedna od glavnih tema ovog YouTube kanala.
Prevod video zapisa:
Afro-stanovnici Venecuele, Njihova istorija
Prvi robovi iz Afrike u Venecuelu su stigli početkom 16. veka. Ovi robovi su se nazivali ‘conquistadores’ (osvajači) zato što su rodjeni u Španiji i pridružili su se osvajanju Amerike.
Takodje, tokom kolonijalnog perioda, postojale su dve grupe robova, koji su se zvali bozales i ladinos, što u prevodu znači ‘divlji ljudi’ i ‘oni koji pričaju Španski’.
‘Bozales’ su bili Afrikanci koji su dovedeni protiv svoje volje da rade u rudnicima ili da tragaju za biserima. ‘Ladinos’ su bili robovi koji su pričali Španski i već su bili pokršteni. Izmedju 1500 .i 1530. godine 2,400 robova je dovedeno u Venecuelu iz Cape Verde i Gvineje. Još više 2,600 robova je stiglo izmedju 1536. i 1550. Bilo je i robova koji su u Venecuelu dovedeni sa Karipskih ostrva.
U Evropi je rasla potreba za kakaom. Bilo je jeftinije iznajmiti radnike nego izdvojiti zemlju za robove na kojoj bi oni živeli i radili. Vlasnici zemlje su počeli da uzimaju nazad zemlju koju su bili dali crnoj i pomešanoj populaciji koju su oni dobijali generacijama. Uskoro je došlo do pobuna robova, nezavisnosti, i ukinuto je ropstvo.
Bubnjevi San Juana iz Curiepe, Venecuela
Curiepe je osnovan 1723. od strane slobodnih crnaca i odbeglih robova. Mnoga obeležja Afrike su zadržana zbog situacija koje su označavale slobodnog čoveka, proslave, plesove i rituale. Curiepe bubnjevi uz koje se igra na San Juan, se cene i u zemlji i u inostranstvu, zbog njihove celovitosti i vernosti korenima. Ovo mesto je takodje poznato kao mesto gde su rodjeni bubnjevi.
Veliki broj robova je doveden iz oblasti gde su danas Kongo i Angola (oblasti koje odgovaraju kulturnoj oblasti Bantu afričkog porekla i Yoruba Loango.) Reč Curiepe je nastala od karipskog ‘CURI’ – drvo i ‘EREPE’ – zrno žita. U Curiepe-u je 1800. godibe živelo 680 robova, 687 crnaca, 382 braon populacije, 61 osoba bele populacije, i 53 američka Indijanca.
Juan Pablo Sojo je rodjen 23. decembra 1907. u Curiepe. On se smatra jednim od prvih koji je proučavao Afričko poreklo i tako doprineo kulturi Venecuele. U romanima kao što je Noche Buena Negra (Lepa crna noć), i u knjizi eseja Temas y Apuntes Afrovenezolanos (Teme i beleške afro-Venecuele), Sojo je pokušao da zabeleži društveni i politički smisao života u Barlovento regiji. U knjizi eseja, Sojo je prvi, 1943. godine, stvorio termin afrovenezolano – ili afro-stanovnik Venecuele.
Kroz književnost, poeziju i eseje u kojima opisuje život crnaca u Venecueli, Sojo je stekao divljenje, poštovanje i prijateljstvo drugih pisaca koji su se bavili Afričkom dijasporom na Američkom konetinentu, a medju njima su Fernando Ortiz, rodjen na Kubi, Lorimer Denis sa Haitija, Arthur Ramos, Edison Carneiro, Raimundo Nina Rodrigues, i Gilberto Freyre iz Brazila, i Fernando Romero iz Perua.
Jesus ‘Chucho’ Garcia je jedan od osnivača Afro-Venecuelanske Mreže i trenutno je direktor medjunarodnih odnosa. On je verovatno jedan od najvećih stručnjaka Afro-Venecuelanske zajednice i doživotni aktivista u borbi protiv rasizma u Venecueli. (kraj video materijala).
Afro-stanovnici Venecuele, Njihova istorija
Prvi robovi iz Afrike u Venecuelu su stigli početkom 16. veka. Ovi robovi su se nazivali ‘conquistadores’ (osvajači) zato što su rodjeni u Španiji i pridružili su se osvajanju Amerike.
Takodje, tokom kolonijalnog perioda, postojale su dve grupe robova, koji su se zvali bozales i ladinos, što u prevodu znači ‘divlji ljudi’ i ‘oni koji pričaju Španski’.
‘Bozales’ su bili Afrikanci koji su dovedeni protiv svoje volje da rade u rudnicima ili da tragaju za biserima. ‘Ladinos’ su bili robovi koji su pričali Španski i već su bili pokršteni. Izmedju 1500 .i 1530. godine 2,400 robova je dovedeno u Venecuelu iz Cape Verde i Gvineje. Još više 2,600 robova je stiglo izmedju 1536. i 1550. Bilo je i robova koji su u Venecuelu dovedeni sa Karipskih ostrva.
U Evropi je rasla potreba za kakaom. Bilo je jeftinije iznajmiti radnike nego izdvojiti zemlju za robove na kojoj bi oni živeli i radili. Vlasnici zemlje su počeli da uzimaju nazad zemlju koju su bili dali crnoj i pomešanoj populaciji koju su oni dobijali generacijama. Uskoro je došlo do pobuna robova, nezavisnosti, i ukinuto je ropstvo.
Bubnjevi San Juana iz Curiepe, Venecuela
Curiepe je osnovan 1723. od strane slobodnih crnaca i odbeglih robova. Mnoga obeležja Afrike su zadržana zbog situacija koje su označavale slobodnog čoveka, proslave, plesove i rituale. Curiepe bubnjevi uz koje se igra na San Juan, se cene i u zemlji i u inostranstvu, zbog njihove celovitosti i vernosti korenima. Ovo mesto je takodje poznato kao mesto gde su rodjeni bubnjevi.
Veliki broj robova je doveden iz oblasti gde su danas Kongo i Angola (oblasti koje odgovaraju kulturnoj oblasti Bantu afričkog porekla i Yoruba Loango.) Reč Curiepe je nastala od karipskog ‘CURI’ – drvo i ‘EREPE’ – zrno žita. U Curiepe-u je 1800. godibe živelo 680 robova, 687 crnaca, 382 braon populacije, 61 osoba bele populacije, i 53 američka Indijanca.
Juan Pablo Sojo je rodjen 23. decembra 1907. u Curiepe. On se smatra jednim od prvih koji je proučavao Afričko poreklo i tako doprineo kulturi Venecuele. U romanima kao što je Noche Buena Negra (Lepa crna noć), i u knjizi eseja Temas y Apuntes Afrovenezolanos (Teme i beleške afro-Venecuele), Sojo je pokušao da zabeleži društveni i politički smisao života u Barlovento regiji. U knjizi eseja, Sojo je prvi, 1943. godine, stvorio termin afrovenezolano – ili afro-stanovnik Venecuele.
Kroz književnost, poeziju i eseje u kojima opisuje život crnaca u Venecueli, Sojo je stekao divljenje, poštovanje i prijateljstvo drugih pisaca koji su se bavili Afričkom dijasporom na Američkom konetinentu, a medju njima su Fernando Ortiz, rodjen na Kubi, Lorimer Denis sa Haitija, Arthur Ramos, Edison Carneiro, Raimundo Nina Rodrigues, i Gilberto Freyre iz Brazila, i Fernando Romero iz Perua.
Jesus ‘Chucho’ Garcia je jedan od osnivača Afro-Venecuelanske Mreže i trenutno je direktor medjunarodnih odnosa. On je verovatno jedan od najvećih stručnjaka Afro-Venecuelanske zajednice i doživotni aktivista u borbi protiv rasizma u Venecueli. (kraj video materijala).
Postoji mnogo dogadjaja tokom cele godine gde možete čuti ovu vrstu muzike koja se svira na različite načine. Instrumenti i stil plesa su drugačiji u zavisnosti od regije. Ako želite da se upoznate sa bogatim svetom afro-venecuelanske muzike, dobar početak bi bio da pogledate nekoliko video snimaka na YouTube-u. Kroz video snimke koji slede možete da doživite duboko ukorenjene i prastare običaje kulture meleza u Venecueli.
Dalje pretraživanje po web stranicama građanskih medija pružiće Vam ogroman broj video snimaka raznih vrsta muzičkog izražaja. Sledeći video snimci prikazuju regionalne razlike u plesovima, ritmovima i vrstama bubnjeva koji se koriste:
Bubnjevi iz središne severne regije Aragua, postavio malajunta [3]:
7 Chimbagueles; određena vrsta bubnjeva koji se sviraju dok se sedi kada se slavi svetac Benedikt, postavio Adrián Herrera [4]
Bubnjevi iz Naiguata, severnog naselja duž obale, postavio Genuinos Venezolanos [5]
Calypso bubnjevi sa ostrva Antili. Video postavio Jameg556 [6] objašnjava poreklo ovog instrumenta i predstavlja primere ritmova koji se mogu proizvesti:
Konačno, venecuelanska Božićna tradicija: bas bubanj – zvuk koji ćete najverovatnije čuti tokom svečanosti u decembru. Ovaj zvuk potiče sa zapada zemlje, a ovi ritmovi se mogu čuti u celoj zemlji tokom božićnih praznika. Video koji je postavio Fools942 [8], Vam jasno pokazuje kako se koristi ovaj tip bas bubnja.
Slika “Tambores de Curiepe” (Curiepe Bubnjevi) od Flickr korisnika danielito311 [9] koristi se pod licencom Creative Commons Attribution-NonCommercial 2.0 Generic (CC BY-NC 2.0) [10]