Drugog aprila je još jednom obeleženo iskrcavanje argentinskih trupa na Foklandska (Malvinska) ostrva [1] pre 29 godina, što je značilo početak rata [2] između Argentine i Engleske koji je trajao 74 dana.
Organizovana je manifestacija u gradu Rio Galjegos sa argentinskom predsednicom Kristinom Fernandes [3] na čelu. Blog La verdadera intensjon [4](Istinita namera) je transkribovao govor predsednice u kome se ističe sledeći pasus:
Siempre, las Malvinas son argentinas y no cejaremos en nuestro reclamo y convocar a todos los argentinos a la buena memoria, a la memoria de los que dieron sus vidas, a la memoria de los que luego no pudieron superar los traumas de la posguerra y perdieron también la vida. Esta vez, tal vez, de manera más terrible y más trágica: de mano propia, no de manos del enemigo en combate.
Nakon 29 godina rane su i dalje otvorene, naročito kod preživelih vojnika i porodica onih koji su poginuli u ratu, i njima se odaje počast na ove datume, kako komentariše Karlos u blogu Mirada Mahika [5] (Čarobni pogled):
No basta con poner un día de feriado nacional y festejarlo, llenarse la boca en discursos alusivos y todas esas tonterías inútiles que no sirven más que para figurar.
Lo que estos veteranos de guerra necesitan son respuestas tangibles a sus problemas y necesidades. Aunque cueste creerlo esos mismos que arriesgaron sus vidas en una lucha inútil y desigual no paran de mendigar una respuesta a sus justos reclamos y derechos.
Ono što je tim ratnim veteranima potrebno jesu opipljivi odgovori za njihove probleme i potrebe. Iako je teško da se poveruje, isti ti što su rizikovali svoje živote u jednoj nepotrebnoj i neravnopravnoj borbi ne prestaju da prose za odgovor na spostvena pitanja i prava.
Laura u blogu Arte i Bruherija [6] (Umetnost i veštičarenje), pored toga što iznosi priču o Foklandskim ostrvima, takođe pravi i političku i ekonomsku analizu rata:
¿Por qué reclamar en aquél momento soberanía sobre unas islas que pertenecieron a nuestro territorio por 13 años solamente? Porque el modelo neoliberal implementado desde el golpe de Estado de 1976 (modelo que continuó hasta el 2001) había desgastado económica y políticamente al gobierno de la junta. Fue un “manotazo de ahogado” para salvarse y continuar en la presidencia.
Blog Hiane [7] se isto podseća greški rata i argentinskih heroja uz sledeće reči:
La Guerra de Malvinas es una historia plagada de desventuras personales, errores políticos, ignorancia diplomática e improvisación militar.
Sin embargo, la sumatoria de errores y horrores no logran empañar la entrega, abnegación y valor de quienes entregaron con sacrificio sus vidas defendiendo la soberanía territorial argentina. Un reconocimiento al honor, que perdura por sobre las circunstancias y la temporalidad del hecho histórico.
Ipak, sumiranjem greški iužasa ne uspeva da se izgubi značaj posvećenosti, samoodricanja i hrabrosti onih koji su se žrtvovali i dali svoje živote u odbranu teritorijalne suverenosti Argentine. To je priznanje časti koje istrajava uprkos okolnostima i proteklom vremenu od istorijskog događaja.
Argentinci različito razmišljaju o vraćanju ostrva. Društvena mreža Fejsbuk [8] je postala sredstvo putem kojeg neki zahtevaju da im se vrati, dok se drugi sa tim ne slažu. Tako Mariano Sosa, koji se ubacio u grupu Inglatera devolve đa las Malvinas. Son Arhentinas [9] (Englesko, vrati već Malvinska ostrva. Ona su argentinska), kaže:
no sean ilusos! se piensan q nos van a devolver las malvinas por un grupo q se hace en el face.. no sean ilusos, por favor..