Osamnaestog septembra će se obeležiti 200 godina nezavisnosti Čilea od Španije, proslava Dvestogodišnjice. Ovaj datum je prouzrokovao uznemirujuće postove i mišljenja koja dovode u pitanje proslave u vreme dok se nastavlja štrajk glađu Mapuča. To na videlo iznosi teme kao što su identitet i diskriminacija u čileanskom društvu u sred slavlja posvećenog „Otadžbini“. Pitanja, kritike, aktivizam, sećanja i otpor su deo bilansa čileanske dvestogodišnjice.
Pitanja
Bloger i kantautor Alonso Nunjes se pita u agenciji građanskih vesti Medio a mijedo: „ Toliko smo zabrinuti zbog dvestagodišnjice?“ „Svi je slavimo?“ pita se Matijas Valensuela u SSCC Debate.
Tomas Bradanović se isto pita: „Šta slavimo 18.?“ :
No puedo evitar enrabiarme por esta tontera del “bicentenario” La historia que nos enseñan es una colección de fábulas, llenas de héroes que se rasgan la camisa para poner el pecho, pero en realidad la mayoría fueron ineptos, tontos y comidos por la ambición, sus actos los retratan mejor que sus discursos. La mala clase de nuestros padres fundadores es pecado original en toda América Latina, una mochila que cargamos hasta el día de hoy.
Tvitom Patrisije Ohede (@patiojedamayorg), korisnici Tvitera kao što je Havijer Sančes(@sanchez_javier) kritikuju proslavu:
64 días en huelga de hambre los presos Mapuches y los chilenos se preparan para celebrar el BICENTENARIO… NADA QUE CELEBRAR.
LOsorio (@aqui_leo) komentariše neki drugi tvit koji se proširio po Tviteru, ocenjujući poslednje vesti koje cirkulišu po čileanskoj mreži:
Cada vez me gusta menos este Pais Bicentenario, casos: Mapuches, Mineros, Jumbo, infiltrados en marchas, Barrancones, y un largo etc.
Sećanje i otpor
Na proslavu je takođe bačena senka jednim drugim sukobom starosedelaca. Ovaj put u pitanju je Rapa Nui, etnička grupa koja se zalaže za vraćanje i regulisanje zemlje njihovih predaka uzurpirane od strane države, kako u svom blogu informiše Rikardo Silva (Kaio). O ovoj temi Metijendo ruido komentariše kako je Rapa Nui preuzimanje zemljišta započela nekoliko dana nakon eklipse, „prirodni fenomen koji je učino da stanovnici Uskršnjeg ostrva dožive kolektivnu katarzu što je kao plod dalo podizanje pokreta za vraćanje zemlje njihovih predaka i koju su pozajmili čileanskoj Državi.“
Ektor Ramires Estaj @hectorm81 je tvitovao povezujući ovu temu sa dvestogodišnjicom:
RT @TerraChile Parlamento Rapa Nui: “Acá no nos interesa nada del Bicentenario” http://bit.ly/br6jcO // Mapuches y Rapa Nui… ay ay ay…
Marlin Rajen (@marlyrayenpg) deli zanimljiv pogled na stvari:
desde fuera se ve muy extraña la celebración del bicentenario, con los mapuches en huelga de hambre, y peor todos culpándose
Na jednom starom snimku koji je postavljen na SajberAmerika-Čile, pesnik Mapuča Elikura Čiuailaf upozorava da između Mapuča i Čilea nema prekinutog razgovora, već nepostojećeg, i da čileanskom društvu nedostaje da sagleda svoju divnu tamnoputos, što je odlika starosedelačkog stanovništva.
Rasprava se proširila izjavama kao što su post Terea Marincovića gde Mapučima govori kao o “razmaženima”. Post je izazvao više od 1000 komentara.
Dvestogodišnji bilans
Namera na blogosferi je takođe bila bprocena i promišljanje. Za Distrito dihital Migel Hesus Pedreros u postu „Narod Mapuče: dvestogodišnja negacija“, komentariše:
Y no solo es el estado, es un país completo el que les da la espalda a los pueblos originarios, en especial al pueblo mapuche. El desinterés evidente que reina sobre la situación del pueblo mapuche, sobre esta huelga de hambre, sobre su cultura, lo confirma. Somos un país desarraigado porque no nos interesa mirar el pasado, sino, solo cuando está lleno de vana gloria. Sin embargo, nuestra historia como seres, está llena de altos y bajos, de alegrías y dolores…como dije antes, chile tiene una asquerosa memoria selectiva, olvidamos que los mapuches fueron el único pueblo indígena que se resistió totalmente a la dominación española, eso, ya es heroico.
Sa aktivističke tačke gledišta, blog IIMČ: Informacija Mapuče Čile (IMC: Information Mapuche Chile) objavljuje:
Del mismo modo, hacen un llamado a la ciudadanía en medio de estas fechas de esparcimiento popular a la reflexión y conminan a quienes llevan la conducción pública del estado a terminar con situaciones de injusticia, atropellos y desigualdades. En la misma línea, hacen un ferviente llamado a los sectores democráticos respetuosos de los Derechos Humanos A NO SER PARTE DE ACTOS
PUBLICOS DE FESTOJO DEL BICENTENARIO, por respeto a la situación humanitaria que enfrenta el Pueblo Mapuche. BICENTENARIO: Mucho Por Cambiar, Todo Para Transformar
Za kraj, urednica Centra za novinarsko istraživanje i informisanje (CIPER-Centro de Investigación e Información Periodística ) Fransiska Skoknić, analizira razloge zašto Čileanci ovu dvestogodišnjicu doživljavaju sa ogorčenjem:
El problema es que esto no es personal. La gente se informa por los medios. Sin ellos no existen los mineros, no existen los mapuche. Internet y las redes sociales en algo ayudan, pero no nos engañemos, aún no llegan a todos….Entonces se siente la indignación del bicentenario. Esa que aflora cuando las cosas no se pueden ocultar. De pronto están ahí y todos las vemos. Y no es lindo como nos quieren hace creer.